Μαρίζα

Η γλυκειά ηλικιωμένη γαϊδουρίτσα με τη μεγάλη και πονεμένη ιστορία, η Μαρίζα. Η εμπειρίες της πολλές. Ποιός ξέρει ποιές. Σίγουρα έχει δουλέψει, σίγουρα έχει χρησιμοποιηθεί για γέννες. Κι όταν έφτασε σε προχωρημένη ηλικία την έδωσαν σε έναν άνθρωπο που δεν είχε ιδέα από γαϊδούρια. Τα πιο συχνά περιστατικά κακής μεταχείρισης, προέρχονται από άγνοια. Και ευτυχώς στη περίπτωση της Μαρίζας, προλάβαμε.
Το χειμώνα του 2017 ειδοποιηθήκαμε από κάποιον γείτονα πως μια γαϊδουρίτσα βρίσκονταν σε κακή κατάσταση. Σπεύσαμε και βρεθήκαμε μπροστά σε μια τραγική εικόνα. Το ζώο είχε καταπέσει, οι οπλές της είχαν μεγαλώσει τόσο πολύ που δεν μπορούσε πια να σταθεί, ενώ το μικρό σταβλάκι στο οποίο ζούσε είχε μήνες να καθαριστεί. Φέραμε επί τόπου τον πεταλωτή, ενώ βάλαμε τον ιδιοκτήτη μπροστά στις ευθύνες του. Βλέποντας την μεταμέλεια του ανθρώπου που τη είχε, αποφασίσαμε να δώσουμε μια ευκαιρία. Με όλες τις απαραίτητες συστάσεις, με αναλυτικές οδηγίες και τη διαβεβαίωση πως από εδώ και εμπρός η φροντίδα της Μαρίζας θα ήταν η σωστή. Αλλωστε ο γείτονας που μας ειδοποίησε είχε κιόλας προσφερθεί να ασχολείται κι εκείνος μαζί της.
Η Μαρίζα πράγματι άρχισε να έχει μια καλύτερη καθημερινότητα. Έβγαινε βόλτες με την επίβλεψη του γείτονα, η φροντίδα των οπλών της επαναλαμβάνονταν συχνά και όποτε ο γιατρός έκρινε αναγκαίο. Ενημερωνόμαστε για την υγεία της, την επισκεπτόμαστε με κάθε ευκαιρία και είμαστε στο πλάι της.

Πέρασαν έτσι δυο χρόνια και τα νέα από τη Μαρίζα άρχισαν πάλι να μην είναι καλά. Τα προβλήματα αυξανόταν, η ενδονυχίτιδα την ταλαιπωρούσε πιο συχνά, είχε θέματα στη μάσηση, όλα έδειχναν ότι έφτασε σε μια ευαίσθητη ηλικία. Η σκέψη πως πρέπει πια να έρθει κοντά μας κυριάρχησε. Και αφού όλοι συμφώνησαν, η μεταφορά έγινε άμεσα και στις 20 Μαίου του 2020 έφτασε στους στάβλους μας.

Ποιός ξέρει πόσα χρόνια είχε να συναντήσει γαϊδουράκια. Η χαρά της δεν περιγραφόταν. Επί μια εβδομάδα τους «μιλούσε» συνεχώς.  Στο μεταξύ η εντατική φροντίδα ξεκίνησε αμέσως, με πρώτο επισκέπτη τον οδοντίατρο. Η ηλικία της διαπιστώθηκε και είναι πάνω από 30 ετών μπορεί και 35. Ξεκίνησε να τρώει ειδική τροφή, ενώ μετά από  μήνες προσπάθεια καταφέραμε να κλείσει ένα παλιό συρίγγιο που την βασάνιζε. Θέλει πολύ συχνά εξονυχισμό για να βοηθιέται δίνοντας σωστή κλίση στις οπλές να μην πονάει. Αλλά είναι μια γλύκα σκέτη, τρελαίνεται για χάδια και είναι η πρώτη που ξεσηκώνει το στάβλο με το ηχηρότατο γκάρισμα της μόλις μας δει να μπαίνουμε κάθε πρωί.

Τώρα ο καινούργιος φίλος της είναι ο Παναγιώτης, ο επίσης πονεμένος γαϊδαράκος από το Καρπενήσι. Καθώς θέλουν και οι δυο ειδική φροντίδα, ζουν μαζί και έχουν αναπτύξει ιδιαίτερο δεσμό ο ένας με τον άλλον. Η Μαρίζα αγωνιά αν απομακρυνθεί ο Παναγιώτης, εκείνος αναστατώνεται αν πάρουμε έξω μόνο τη Μαρίζα. Θέλουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον για να είναι ευχαριστημένοι. Και η χαρά τους είναι να βγουν παρέα βόλτα. Η εικόνα τους είναι γλυκειά και πικρή, καθώς βαδίζουν δίπλα δίπλα αγαπημένοι και κουτσαίνοντας ακόμα και οι δυο τους..