Λουκία

Η Λουκία, ο ήρεμος γίγαντας, έφτασε τον Ιούνιο του 2019 μαζί με την  Πέρσα και τη Καραμέλα. Τα τρία ζώα – αφού είχαν περάσει από διάφορα χέρια- είχαν βρει φροντίδα στο ίδιο σπίτι, ώσπου κάποια σοβαρά προβλήματα έκαναν τον ιδιοκτήτη να ζητήσει να τα αναλάβουμε. Εξαιρετικά ψηλή, η Λουκία μας έκανε εντύπωση από τη πρώτη στιγμή. Περίπου είκοσι ετών, με φανερά τα σημάδια από παλιές γέννες και με όλες τις ενδείξεις μιάς ζωής χωρίς φυσική κίνηση. Το σώμα της λιγνό, χωρίς μύες, η ράχη και τα πλευρά διακρίνονταν ξεκάθαρα. Οι οπλές της παραμελημένες, προκαλούσαν δυσκολία στην κίνηση.
Η Λουκία αντίθετα από τις δυο συντρόφους της, δεν ήταν φοβική με τους ανθρώπους.

Η επιθυμία της να βρίσκεται κοντά μας ήταν έντονη και η ανάγκη να της προσφέρουμε προστασία συγκινητική. Είχε όμως σοβαρό θέμα στη σχέση της με τα άλλα γαϊδούρια. Τα φοβόταν και τα απέφευγε. Αν στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί για αναπαραγωγή, ίσως η επαφή της με άλλα γαϊδούρια να ήταν μόνο για αυτό το σκοπό. Οι επιβήτορες συχνά είναι επιθετικοί και μπορούν να τραυματίσουν το θηλυκό, ιδιαίτερα αν αυτό είναι περιορισμένο και δεν μπορεί να κινηθεί ελεύθερα. Σε αυτή τη περίπτωση, μόνο ο χρόνος και μια καινούργια φιλία με κάποιο από τα υπόλοιπα ζώα, θα βοηθούσαν το τραύμα να ξεπεραστεί.

Πέρασαν 12 μήνες ώσπου να μπορέσει να μπει στο κοπάδι, κρατώντας ακόμα τις επιφυλάξεις της για τους υπόλοιπους. Δεν τους φοβόταν πια, αλλά την βλέπαμε απόμακρη και μόνη. Μέχρι που η Λιλή, η γνωστή για τις διπλωματικές της ικανότητες, άρχισε να την προσεγγίζει και κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Η Λουκία πολύ σύντομα βρέθηκε στη παρέα των αρχηγών.  Λιλή, Μανού και Ισίδωρος την ενθάρρυναν να μένει κοντά τους και μάλιστα να τρώει μαζί τους – πράγμα παράξενο για την ιεραρχία της ομάδας. Σαν να αναγνώρισαν σε αυτήν κάτι ξεχωριστό. Μαζί με τις νέες φιλίες ήρθε η ώρα να ξυπνήσει και η διάθεση για παιχνίδι. Τα απογεύματα που το κοπάδι βγαίνει έξω, η Λουκία άρχισε να συμμετέχει στις παρέες και στα τρελά τρεξίματα. Είναι εντυπωσιακή η εικόνα της όταν καλπάζει χαρούμενη και ακόμα πιο εντυπωσιακή η γεροδεμένη πια φιγούρα της που ξεχωρίζει από μακρυά.

Το έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις:  όταν ένα ζώο έχει αποκοπεί από τη φύση του, θέλει χρόνο να επανέλθει. Όμως όταν αυτή η στιγμή φτάσει, είναι μεγάλη η χαρά και η ασφάλεια που νοιώθει. Γιατί έχει επιστρέψει εκεί που ανήκει. Δεν είναι μόνο το φαγητό και η υγεία ενός ζώου που χρειάζεται να φροντίζουμε. Η ευζωία του περιλαμβάνει και την διαβίωση του όσο πιο κοντά στον τρόπο που ορίζει η φύση του.